จากกรณี นายเสรี (ขอสงวนนามสกุล) อายุ 30 ปี ลูกชายเจ้าของร้านขายผ้าแห่งหนึ่ง ขับรถเก๋งไล่ชน นายฤทธิศักดิ์ (ขอสงวนนามสกุล) อายุ 49 ปี คนขับไรเดอร์เสียชีวิต บริเวณริมทางเท้า ซอยสุขุมวิท 10 เขตวัฒนา กทม. หลังจากก่อนหน้านี้ นายเสรี ได้ขับรถเฉี่ยวชน นายฤทธิศักดิ์ แต่ไม่ยอมลงมาเจรจา นายฤทธิศักดิ์ จึงขับรถไล่ตาม แต่กลับถูก นายเสรี ทำร้ายร่างกาย จน นายฤทธิศักดิ์ ต้องยกมือไหว้ และพยายามที่จะขี่รถหนี แต่ นายเสรี แค้นใจ ขับรถไล่ตามต่อ ก่อนพุ่งชนจน นายฤทธิศักดิ์ เสียชีวิต
เมื่อเวลา 14.00 น. วันที่ 22 ม.ค.68 ที่ วัดคลองเตยใน น.ส.สายใจ อายุ 39 ปี ภรรยาของ นายฤทธิศักดิ์ อายุ 49 ปี ไรเดอร์ที่เสียชีวิต พร้อมกับน้องแพท อายุ 23 ปี และน้องพั้นช์ อายุ 19 ปี ลูกสาวคนโตและลูกสาวคนที่ 2 ได้จัดเตรียมศาลาตั้งศพ คนในครอบครัวได้นำร่างของ นายฤทธิศักดิ์ มาตั้งกลางศาลา เพื่อรอทำพิธีรดน้ำศพในช่วงเวลา 16.00 น. โดย น้องแพท และน้องพั้นช์ ได้คอยจัดแจงและดูความเรียบร้อยร่างของพ่อไม่ห่าง
น้องพั้นช์ เปิดใจทั้งน้ำตาว่า วันนี้คงเป็นห่วงเรื่องคดี เพราะอยากให้พ่อได้รับความเป็นธรรมมากที่สุด โดยเหตุการณ์นี้เป็นเหตุการณ์ที่รุนแรงมาก ในฐานะคนเป็นลูก รับไม่ได้ ส่วนวันนี้ตอนได้ที่ได้มองร่างของพ่อ ก็ได้บอกกับพ่อไปว่า ขอให้พ่ออโหสิกรรมให้กับหนู ทุกสิ่งทุกอย่างที่หนูได้ทำผิดพลาดหรือได้ทำไม่ดีกับพ่อ หนูอยากขอโทษพ่อและสัญญาว่าจะดูแลน้อง พี่สาวและแม่ ขอให้พ่อไม่ต้องเป็นห่วงอะไร ให้หลับให้สบาย“
ตนได้ดูคลิปตอนที่เกิดเหตุ ก็รู้สึกรับไม่ได้กับสิ่งที่เกิดขึ้น ไม่คิดว่าเขาจะทำกับพ่อตนได้ขนาดนี้ มันรุนแรงมากเกินไป ตนไม่อยากจะจับโทรศัพท์มาดูเลย ตนเสียใจมาก อยากให้เขานึกถึงคนเป็นพ่อ มีลูก หรือคนที่มีครอบครัว พ่อของตนเป็นเสาหลักของบ้าน และในอนาคตเขา เขาก็ต้องมีลูก เขาไม่สงสารพวกตนบ้างหรอว่า จะรู้สึกยังไง
หนูยินดีถ้าหากครอบครัวของอีกฝ่ายจะมากราบขอขมาศพพ่อ แต่ก็ขอไม่พูดอะไรมาก ถึงว่าแม้เขาจะมาขอขมาศพพ่อวันนี้ แต่หนูไม่สามารถให้อภัยและอโหสิกรรมให้เขาได้ เพราะพ่อเป็นโลกทั้งใบของหนู เมื่อวานนี้ตอนที่หนูเรียนอยู่ พอรู้ข่าว ความรู้สึกเหมือนโลกมันถล่มลงมาต่อหน้าต่อตาหนู มันไม่มีใครทำใจได้ เพราะมันกะทันหันมาก ตอนเช้าพ่อหนูยังให้ตังค์มาโรงเรียน แล้วบอกว่าให้ตั้งใจเรียนและยังถามเรื่องสอบมหาลัยอยู่เลย น้องพั้นช์ ยังพูดถึงความประทับใจในตัวของพ่อด้วยว่า พ่อเป็นฮีโร่ทุกอย่าง ยอมเหนื่อย ยอมทำงานหนัก เพื่อให้ลูกทุกคนสบาย พ่อจะลำบากแค่ไหน ลูกเขาต้องสบายทุกคน ได้เรียนหนังสือ ไม่ให้พวกตนอายใคร พ่อสนับสนุนพวกตนตลอด ทำงานวิ่งไรเดอร์เป็นหลัก เริ่มวิ่งงานตั้งแต่เที่ยงวันยันเที่ยงคืน หลังจากที่เกิดเหตุการณ์นี้ ก็ต้องให้กำลังใจคนที่ยังอยู่กันไป เดี๋ยวทุกอย่างมันจะผ่านไป ทั้งนี้ ไม่ได้มีลางสังหรณ์อะไร มีแค่พ่อเจ็บขา แล้วบอกจะไปหาหมอ พ่อก็มาพูดแซวว่า ต้องตัดขาแล้ว อยู่ไม่ได้แน่เลย จนถึงวันนี้ตนนอนไม่หลับเลย หลับตาทีไรก็คิดถึงแต่หน้าพ่อตลอด น้องชายคนเล็ก อายุ 8 ปี พอกลับบ้านไป เขาก็ถามหาแต่พ่อ และเมื่อพวกเราบอกความจริงไป น้องก็ร้องไห้ออกมาอย่างหนัก
