เกิดขึ้นจริงตามคำทำนาย กอดงานกอดเงินให้แน่น เศรษฐกิจฟุบยาว
เผยคำทำนาย หมอนิด KITJA กิจจา ทวีกุลกิจ หรือที่รู้จักกันโดยทั่วไปว่า หมอนิด เป็น หมอดูชาวไทยมีชื่อเสียงมาจากการทำนายทายทักดวงเมืองและเหตุการณ์ทางการเมือง เสื่อผืนหมอนใบ ปีนี้น่าเห็นใจคนที่ไปเช่าพื้นที่ตามห้างสรรพสินค้าต่างๆ แม้แต่พ่อค้าแม่ค้าตามตลาดหลายแห่งก็น่าสงสาร วันๆแทบจะไม่มีคนมาซื้อของ ตามห้างต่างๆหลายแห่งเงียบเหมือนป่าช้า ประเทศไหนที่ได้ผู้นำ เฮง-ซวย ก็ถือว่าเป็นกรรมของประเทศและประชาชน…เฮง ที่ได้เป็นผู้นำ แต่ดัน ซวย ที่ดันทุรังขึ้นมาเป็นผู้นำ แถมยังเป็นผู้นำหุ่นเชิด เหมือน AI ผู้ยิ่งใหญ่ที่อยู่เบื้องหลัง เสือกดวงซวย คราวนี้มันเป็นการ ซวยแบบถาวร อีกด้วย
ผู้นำช่างมีบุญวาสนาบินไปเที่ยวทั่วโลก ทำตัวเป็นเซลแมน แต่ขายอะไรไม่ได้เลย บริษัท-ห้างร้าน-โรงงานปิดกันมากเป็นประวัติการณ์ คนตกงานกันเพียบ คนอยากใช้เงิน แต่ไม่มีเงินให้ใช้ คนมีเงินแต่ไม่ใช้เงิน พิษเศรษฐกิจปี 2567 มันแย่กว่าปี 2566 ตามที่ผมทำนายดวงเมืองไปแล้ว ธนาคารจำใจต้องยึดรถยึดบ้านมากที่สุด คนบริหารบ้านเมืองประเทศไหนที่ยังทนอยู่ได้ถือว่า หน้าหนาหน้าด้าน มากที่สุด
เสื่อผืนหมอนใบ ในยามนี้ต้องช่วยกันประหยัด…หอบเสื่อผืนหมอนใบ…ไปปูนอนตามห้างสรรพสินค้าตามที่ท่านเห็นสมควร แต่อย่าไปนอนขวางทางเดิน นอนให้เป็นระเบียบเรียบร้อย เพราะพวกเรามีการศึกษาดี ติดน้ำดื่มไปด้วยคนละขวดสองขวด และห่อข้าวไปกินมื้อเที่ยงหรือมื้อเย็นจะประหยัดได้เยอะ เพราะในห้างมันแพงกว่านอกห้างเยอะ ที่บ้านท่านจะประหยัดค่าไฟไปได้มากทีเดียวถ้าคนในบ้านทุกคนหอบเสื่อผืนหมอนใบไปนอนห้าง โอ้ มันโก้จริงๆได้นอนห้างมีแอร์เย็น ห้องน้ำสะอาด คนที่ขายของตามห้างก็จะไม่เหงา เพราะมีพวกเราเป็นเพื่อน ขอให้รู้เวลาเปิด ปิดห้าง จะได้เข้า ออก ตามเวลา เราจะไม่ทิ้งกัน ยามที่พ่อค้าแม่ค้าเหงา พวกเราพร้อมที่จะไปเป็นกำลังใจให้ เป็นเพื่อนนอนใกล้ชิดท่าน เอ๊ะ ขอตัวก่อนนะ สีเขียวมา อ๋อ พ่อค้าต้นไม้นี่เอง เล่นเอา โต๊ก จาย หมก เรย
หมอนิด กิจจา ทวีกุลกิจ 10 ก.ค. 2567
ขอลองทำดู 3-6 เดือน ถ้ารายได้ดีอาจจะมีขยายสาขา บอกวิกฤตโควิดทำต้องควักเงินเก็บมาใช้ เลยต้องมองหารายได้อื่นรองรับนอกจากงานละคร เรียกว่าเป็นคู่แม่ลูกที่สู้ชีวิตด้วยกันมาตลอด สำหรับคุณแม่เลี้ยงเดี่ยวสุดสตรอง “แวร์ โซว” ที่เวลาไปไหนมาไหนมักจะตัวติดกับลูกสาวหัวแก้วหัวแหวน
ปลาหมึกมาปิ้งกินเล่นๆ กัน แต่พอเห็นพื้นที่ข้างล่างอพาร์ทเมนต์ที่เราอยู่มันว่างพอดี ก็เลยไปคิดว่าเรามาลองทำอะไรสักอย่างดีไหม” แวร์โซว : “ก็มีไปปรึกษาเพื่อนบ้าน เจ้าของพื้นที่ พอคุยเสร็จวันนี้ อีกวันนึงขายเลย แล้วก็มือใหม่มาก แม่ก็ปิ้งปลาหมึกไปก็หันไปถามลูกไปว่าสุกหรือยังๆ (หัวเราะ)”
แล้วก็จะมีเพื่อนบ้านที่สนิทกันเขาก็มาช่วยดู มาสอนทำนำ้จิ้ม เพราะเขาเคยเป็นแม่ครัวมาก่อน และเขาก็มีรสมือที่ดี เขาก็จะมาช่วยดูแลเวลาเราไปถ่ายละคร เราไม่ว่าง เขาก็มาช่วยเปิดร้าน ดูแลร้านให้ค่ะ ก็ถ้อยทีถ้อยอาศัยกัน
